Update: Request for a Sign-On Myanmar authorities must drop the case against Ko Swe Win and repeal Article 66(d) of the Telecommunications Law 6 March 2019 Dear colleagues and friends, Thank you for those who have already signed on to this this statement regarding Ko Swe Win and Article 66(d). We have received 50 endorsements so far. Due to some inputs received from several organizations, we have made slight adjustments in our joint statement. Therefore please see the updated statement with the amendments in yellow highlights. If you may have any concern or question please do not hesitate to contact us before March 6 midnight Yangon time. Apologies for the tight deadline. We greatly appreciate your cooperation. Please see the statement below or download here with the current list of endorsements. .............................................................................................................................................. On 7 March, 2019, it will be two years since Ko Swe Win, the editor at an online newspaper Myanmar Now, was charged with Article 66(d) of the Telecommunications Law for sharing a story by Myanmar Now on Facebook. To coincide with this date, Progressive Voice, together with Athan and Swedish Burma Committee have drafted a joint statement urging the Myanmar authorities to drop the defamation charges under Article 66(d) of the Telecommunication Law against Ko Swe Win and other journalists, activists and human rights defenders in Myanmar and would like to invite civil society organizations to sign-on. The joint statement calls on the Government of Myanmar to take concrete steps in parliament to decriminalise defamation, repeal Article 66(d) and drop the charges and release all activists and human rights defenders currently in prison and being charged under this repressive legislation. If your organization wishes to support the joint statement, please reply to info@progressive-voice.org or athan.info@gmail.com no later than midnigt Myanmar time on Wednesday 6 March. In solidarity, Aung Khaing Min Executive Director Progressive Voice akm@progressive-voice.org www.progressivevoicemyanmar.org ____________________________________________________________________________ ေထာက္ခံလက္မွတ္ေတာင္းဆုိျခင္း ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ားမွ ကိုေဆြဝင္းအေပၚ အမႈစြဲဆိုခ်က္ကို ပယ္ဖ်က္ၿပီး အသေရဖ်က္မႈကို ရာဇဝတ္္မႈအျဖစ္မွ ဖ်က္သိမ္းေပးရန္ ၂၀၁၉ ခုႏွစ္ မတ္လ ၆ ရက္ ေလးစားအပ္ပါေသာ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားခင္ဗ်ား က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ပူးတြဲထုတ္ျပန္ခ်က္ကို ေထာက္ခံလက္မွတ္ေရးထိုးေပးခဲ့ၾကေသာ အဖြဲ႕မ်ားအား ေက်းဇူးအထူး တင္ပါသည္။ က်ေနာ္တို႔ လက္ရွိ ေထာက္ခံေသာ အဖြဲ႕အစည္း ၅၀ ခန္႔ စာရင္းရရွိထားပါသည္။ က်ေနာ္တို႔မွ ေပးပို႔ခဲ့ေသာ ပူးတြဲထုတ္ျပန္ခ်က္ကို အဖြဲ႕အစည္းအခ်ိဳ႕ထံမွ ရရွိေသာ အၾကံျပဳခ်က္ မ်ားျဖင့္ အနည္းငယ္ ျပန္လည္ျပဳျပင္ထားေၾကာင္း အသိေပးအပ္ပါသည္။ ထိုျပဳျပင္ထားေသာ စာသားမ်ားကို အလြယ္တကူျမင္ႏုိင္ရန္ အဝါေရာင္ျဖင့္ highlight လုပ္ထားပါသည္။ ျပဳျပင္ထားေသာ ထုတ္ျပန္ခ်က္ႏွင့္ ပက္သတ္၍ အသိေပးရန္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေမးခြန္းမ်ား ေသာ္လည္းေကာင္း ရွိလာပါက က်ေနာ္တို႔ကို မတ္လ ၆ ရက္ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ညသန္းေခါင္ယံ ေနာက္ဆံုးထားၿပီး ဆက္သြယ္ေမးျမန္းႏိုင္ပါသည္။ အခုလို အခ်ိန္အရမ္းနီးကပ္သြားသည့္ အေပၚ နားလည္ေပးရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါသည္။ လူႀကီးမင္းတို႔၏ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈအတြက္ ေက်းဇူးမ်ားစြာတင္ပါသည္။ ျပန္လည္ျပဳျပင္ထားေသာ ပူးတြဲထုတ္ျပန္ခ်က္ကို ေအာက္တြင္ ဆက္လက္ ဖတ္ရႈႏိုင္ပါသည္ (သို႔မဟုတ္) လက္ရွိေထာက္ခံလက္မွတ္ရရွိထားေသာ အဖြဲ႕မ်ားအမည္ႏွင့္အတူ ဤေနရာ၌လည္း download ရယူႏိုင္ပါသည္။ ..................................................................................................................................... လာမည့္ ၂၀၁၉ ခုႏွစ္ မတ္လ ၇ ရက္ေန႔တြင္ Myanmar Now အြန္လိုင္းသတင္းစာ အယ္ဒီတာ တစ္ဦးျဖစ္သူ ကိုေဆြဝင္းအား Myanmar Now မွ သတင္းတစ္ပုဒ္ကို Facebook ေပၚတြင္ တင္းခဲ့ျခင္းအေပၚ ဆက္သြယ္ေရးဥပေဒ ပုဒ္မ ၆၆(ဃ)ျဖင့္ တရားစြဲဆိုထားသည္မွာ ၂ ႏွစ္ျပည့္မည္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုသို႔ ၂ႏွစ္ ျပည့္ေသာေန႔တြင္ ကိုေဆြဝင္းအပါအဝင္ ထိုဆက္သြယ္ေရးဥပေဒ ပုဒ္မ ၆၆(ဃ) ျဖင့္ တရားစြဲဆိုခံထားရေသာ အျခားသတင္းေထာက္မ်ား၊ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူမ်ားႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရး ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ သူမ်ား အားလံုးကို စြဲဆိုထားေသာအမႈမ်ား ရုပ္သိမ္းေပးရန္ ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ား ထံ ေတာင္းဆိုထားေသာ ပူးတြဲထုတ္ျပန္ခ်က္တစ္ေစာင္ကို Progressive Voice၊ Athan ႏွင့္ Swedish Burma Committee တို႔မွ အၾကမ္းေရးသားထားၿပီး အရပ္ဖက္ လူထုအဖြဲ႕အစည္း မ်ားအား ေထာက္ခံလက္မွတ္ ပါဝင္ေရးထိုးေပးၾကပါရန္ ဖိတ္ေခၚလိုပါသည္။ ဤပူးတြဲ ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ျမန္မာအစုိးရအေနျဖင့္ လြတ္ေတာ္အတြင္း ခုိင္မာေသာ ေျခလွမ္းမ်ားမွ တစ္ဆင့္ အသေရဖ်က္မႈကို ရာဇဝတ္မႈအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားျခင္းမွ ပယ္ဖ်က္ေပးရန္၊ ဆက္သြယ္ေရးဥပေဒ ပုဒ္မ ၆၆(ဃ) အား ပယ္ဖ်က္ေပးရန္၊ ၎ဖိႏွိပ္ေရးဥပေဒျဖင့္ တရားစဲြဆုိ ထားသူမ်ားအား အမႈရုပ္သိမ္းေပးရန္ႏွင့္ ၎အမႈျဖင့္ လက္ရွိ အက်ဥ္းခ်ထားခံရေသာ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူမ်ားႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရး ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္သူမ်ား အားလံုးကို ျပန္လႊတ္ေပးရန္ စသည္ျဖင့္ ထည့္သြင္းေတာင္းဆိုထားပါသည္။ လူႀကီးမင္းတို႔၏ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ ဤပူးတြဲထုတ္ျပန္ခ်က္ကို ေထာက္ခံလက္မွတ္ထိုးရန္ ဆႏၵရွိပါက က်ေနာ္တို႔ကို info@progressive-voice.orgသို႔မဟုတ္ athan.info@gmail.com မွတဆင့္ ၂၀၁၉ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၆ ရက္ေန႔ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ညသန္းေခါင္ယံ ေနာက္ဆံုးထား၍ အသိေပးအေၾကာင္းၾကားႏိုင္ပါသည္။ ေလးစားစြာျဖင့္ ေအာင္ခုိင္မင္း အမႈေဆာင္ညြန္ၾကားေရးမွဴး ေရွ႕ေျပးအသံအဖဲြ႔ akm@progressive-voice.org www.progressivevoicemyanmar.org
_________________________________________________________________________ Myanmar Authorities Must drop the Case Against Ko Swe Win and Decriminalise Defamation 7 March 2019 On the second anniversary of the defamation charges brought upon Ko Swe Win, editor at online newspaper Myanmar Now, we, the undersigned XX civil society organisations, call on the relevant authorities to drop the unsubstantiated case against him. Spurious defamation charges under Article 66(d) of the Telecommunications Law were filed against him on 7 March 2017 by ultranationalists intent on suppressing free speech. The Government of Myanmar must take concrete steps in parliament to decriminalise defamation, repeal Article 66(d) of the Telecommunications Law and drop the charges and release all activists and human rights defenders currently in prison and being charged under this repressive legislation. Article 66(d) of the Telecommunications Law of 2013 was amended in 2017, but notably, defamation is still criminalised and carries a punishment of up to two years of imprisonment or a fine of up to one million kyat or both. The law is still frequently used to stifle free speech in Myanmar and silence critics. To date, a reported 173 cases have been filed under Article 66(d) since its enactment. The UN Human Rights Committee has called on all states to decriminalise defamation, indicating that imprisonment for defamation is a penalty that can never be appropriate or compatible with the right to freedom of expression. In addition, the Special Rapporteur on the promotion and protection of the right to freedom of opinion and expression has stated that defamation should be treated as a matter of civil rather than criminal law, stressing that criminal prosecution for defamation inevitably becomes a mechanism of political censorship, which contradicts freedom of expression and of the press. In the case of Article 66(d), Myanmar law allows for agents of the offended party to file charges for defamation and initiate criminal proceedings on their behalf. In effect, this means that powerful organisations and individuals can operate via proxies to target those that they consider disturbing, a form of judicial harassment with severe implications for the individuals who are accused. Ko Swe Win was charged with defamation under Article 66(d) of the Telecommunications Law for sharing a story by Myanmar Now on Facebook. The story quoted a senior monk who said that well-known ultranationalist monk U Wirathu's actions could be cause for him to be expelled from the monkhood as they violated the tenets of Buddhism. U Wirathu, notorious for using Facebook to agitate against Muslims, had previously expressed support for and thanked U Kyi Lin – the recently convicted gunman who shot and killed prominent lawyer U Ko Ni in January 2017. U Ko Ni was an expert on constitutional law and was working to change the military-drafted 2008 Constitution. The plaintiff, a follower of U Wirathu, brought the charges in March 2017 and the court proceedings started in July 2017. Since then, Ko Swe Win has had to travel regularly to the courthouse in Mandalay, where the charge was filed, from his home in Yangon and back – a distance of over 1,200 kilometres. The court hearings, now totalling 55, have been ongoing for almost two years, but the court has still only heard the plaintiff's side, which has consistently been stalling the process. On some occasions, Ko Swe Win has travelled from Yangon only to find that the plaintiff or witnesses have failed to appear in court and that the proceedings have been postponed. The plaintiff himself was arrested in August 2017 and has since been detained, which has caused significant delays to the process. U Wirathu has been summoned twice but failed to appear. On the first occasion, his lawyer informed the court that U Wirathu could not make the hearing because he was attending a donation ceremony. On the second occasion, U Wirathu's lawyer requested that the hearing be held at his monastery compound. That request was denied by the township court, but U Wirathu appealed to the higher district court, which also denied the request. While the district court considered the request, no hearings could be held in the township court. Ko Swe Win however, was still required to make an appearance every two weeks before the township court judge just to be informed of the next date he was due to appear in court. This procedure, which required him to travel from Yangon to Mandalay, was typically over in a matter of minutes. The many irregularities of this case highlight the lack of independence of the Myanmar judiciary. It appears that the authorities are determined to target those that are working to expose troubling truths and terrible crimes, rather than those who commit them. Those responsible for spreading dangerous speech and inciting violence face no consequences, while those who criticise such dangerous actions continue to be prosecuted. In a recent parallel case, also fraught with controversies, two Reuters reporters – Wa Lone and Kyaw Soe Oo – were convicted to seven years in prison for exposing a mass killing of Rohingya men and boys carried out by the Myanmar military in northern Rakhine State. In Myanmar, high-ranking military commanders, some of whom are accused by UN investigators for war crimes, crimes against humanity, and even genocide, remain at large, while journalists who expose the truth and report on human rights violations in the country are charged under repressive laws. This inverted idea of justice needs to come to an end if Myanmar is to continue its path towards democracy. As long as Article 66(d) remains, people in Myanmar, especially those who criticise powerful individuals, officials and government policies online, will be at risk of being imprisoned for their peaceful exercise of the right to freedom of expression. In light of the above, we call on the Government of Myanmar and its relevant authorities to: - Drop the defamation charges under Article 66(d) of the Telecommunications Law against Ko Swe Win and other activists and human rights defenders and release those currently imprisoned under this repressive legislation;
- Repeal Article 66(d) of the Telecommunications Law, or at a very minimum, amend it to ensure that:
- defamation is no longer criminalised by deleting references to "defamation" as well as vague language such as "disturbing";
- only a government prosecutor can file a criminal complaint under Article 66(d);
- where recognisably criminal acts such as "extortion" and "threats" occur in the law they are clearly and narrowly defined in line with international human rights law, to ensure it is not used to criminalise the peaceful expression of views.
_________________________________________________________ ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ားမွ ကိုေဆြဝင္းအေပၚ အမႈစြဲဆိုခ်က္ကို ပယ္ဖ်က္ၿပီး အသေရဖ်က္မႈကို ရာဇဝတ္္မႈအျဖစ္မွ ဖ်က္သိမ္းေပးရန္ ၂၀၁၉ ခုႏွစ္ မတ္လ ၇ ရက္ေန႔ Myanmar Now အြန္လိုင္းသတင္းစာ အယ္ဒီတာျဖစ္သူ ကိုေဆြဝင္းအား အသေရဖ်က္မႈျဖင့္ တရားစြဲ ထားျခင္း ၂ႏွစ္ ျပည့္ခ်ိန္တြင္ ေအာက္ပါလက္မွတ္ထိုးထားသည့္ မိမိတို႔ အရပ္ဘက္လူထုအဖြဲ႔အစည္း (XX) က၎အေပၚ စဲြဆုိထားသည့္ ခုိင္မာမႈမရွိသည့္ စြဲဆုိခ်က္ကို ပယ္ဖ်က္ေပးပါရန္ သက္ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္မ်ားအား ေတာင္းဆိုလိုက္ပါသည္။ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ မတ္လ ၇ ရက္ေန႔တြင္ လြတ္လပ္စြာထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္ကို ခ်ဳိးႏွိမ္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ အစြန္းေရာက္ အမ်ဳိးသားေရးဝါဒီမ်ားက ကိုေဆြဝင္းအား ဆက္သြယ္ေရးဥပေဒ ပုဒ္မ ၆၆(ဃ) အရ အသေရဖ်က္မႈျဖင့္ လီဆယ္ စြဲခ်က္တင္ခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအစုိးရအေနျဖင့္ အသေရဖ်က္မႈကို ရာဇဝတ္မႈ အျဖစ္ မသတ္မွတ္ရန္ လည္းေကာင္း၊ ဆက္သြယ္ေရးဥပေဒ ပုဒ္မ ၆၆(ဃ) အား ပယ္ဖ်က္ေပးရန္ လည္းေကာင္း၊ ယင္းဖိႏွိပ္ေရးဥပေဒျဖင့္ အေရးယူခံရသျဖင့္ လက္ရွိ ေထာင္ထဲတြင္ အက်ဥ္းခ်ခံေနရသူမ်ားႏွင့္ တရားစြဲဆိုခံေနရသူမ်ား စသည့္ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူမ်ားႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရး ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သူမ်ား အားလံုးကို ျပန္လႊတ္ေပးရန္ႏွင့္ စဲြဆုိထားသည့္ အမႈမ်ားအား ရုပ္သိမ္းေပးရန္ လည္းေကာင္း ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ လႊတ္ေတာ္မွ အခုိင္အမာေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ဆက္သြယ္ေရးဥပေဒ၏ ပုဒ္မ ၆၆(ဃ) ကို ၂၀၁၇ ခုႏွစ္တြင္ ျပင္ဆင္ခဲ့ေသာ္လည္း အသေရဖ်က္မႈမွာ ရာဇဝတ္မႈအျဖစ္ ဆက္လက္တည္ရွိေနဆဲျဖစ္ၿပီး ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္အထိ သို႔မဟုတ္ ေငြဒဏ္ ၁၀ သိန္းက်ပ္အထိ သို႔မဟုတ္ ျပစ္ဒဏ္ႏွစ္ရပ္စလံုးကို က်ခံရႏိုင္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္ကို ခ်ဳိးႏွိမ္ရန္ႏွင့္ ေဝဖန္သူမ်ားကို ႏႈတ္ပိတ္ထားႏုိင္ရန္အတြက္ ယင္းဥပေဒကို မၾကာခဏ အသံုးျပဳေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။ ယေန႔ကာလအထိ ပုဒ္မ ၆၆(ဃ) ျဖင့္ တရားစြဲခံရေသာ အမႈေပါင္း ၁၇၃ မႈရွိပါသည္။ ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မတီက ကမၻာ့ႏိုင္ငံမ်ားအားလံုးအား အသေရဖ်က္မႈကို ရာဇဝတ္မႈ အျဖစ္မွ ပယ္ဖ်က္ရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့ၿပီး ထိုသို႔ေတာင္းဆိုရာတြင္ အသေရဖ်က္မႈေၾကာင့္ ေထာင္သြင္းအက်ဥ္း ခ်ျခင္းမွာ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္ႏွင့္ သဟဇာတမျဖစ္သည့္အျပင္ လံုးဝမသင့္ေလ်ာ္ေသာ ျပစ္ဒဏ္ တစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း ရည္ညႊန္းေျပာဆိုခဲ့သည္။လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိခြင့္အား ကာကြယ္ျမႇင့္တင္ေရး ဆုိင္ရာ ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလွယ္ကလည္း အသေရဖ်က္မႈကို ရာဇဝတ္မႈအျဖစ္ထက္ တရားမမႈအျဖစ္ ေလာက္သာ သတ္မွတ္သင့္သည္ဟု ေျပာခဲ့သည္။ အသေရဖ်က္မႈအတြက္ ရာဇဝတ္ေၾကာင္းအရ တရားစြဲဆုိျခင္းသည္ ႏိုင္ငံေရးဆင္ဆာျဖတ္ျခင္း ယႏၱရားတစ္ခုအျဖစ္ မလြဲမေသြေရာက္လာတတ္ေၾကာင္း၊ ယင္းမွာ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္၊ စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင့္တို႔ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္ေနေၾကာင္း အေလးထား ေထာက္ျပခဲ့ပါသည္။ ထိုမွ်သာမက ပုဒ္မ ၆၆(ဃ) အမႈတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံဥပေဒ၌ အသေရဖ်က္ ခံရသူ၏ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ အျခားသူမ်ားမွ ၎ကိုယ္စား အသေရဖ်က္မႈကို တရားစြဲဆိုခြင့္ရထားၿပီး ၎အသေရဖ်က္ခံရသူ ကိုယ္စား တရား႐ံုးလုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ခြင့္ေပးထားပါသည္။ ဤသည္မွာ လက္ေတြ႔ အားျဖင့္ အင္အားႀကီး အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ လူပုဂၢဳိလ္မ်ားအေနျဖင့္ ၎တို႔အတြက္ အေႏွာင့္အယွက္ဟု ယူဆသူမ်ားကို ပစ္မွတ္အျဖစ္ သေဘာထားကာ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမွတစ္ဆင့္ တရားစဲြရန္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္ သေဘာျဖစ္ရာ စြပ္စြဲခံရေသာ ပုဂၢဳိလ္မ်ားအတြက္ ဆိုးဝါးသည့္ ထိခိုက္မႈမ်ားရွိေစသည့္ တရားေရးဆုိင္ရာ ေႏွာင့္ယွက္ထိုးႏွက္မႈ ပံုစံတစ္မ်ဳိး ျဖစ္ေနပါသည္။ ကိုေဆြဝင္းမွာ Myanmar Now မွ သတင္းတစ္ပုဒ္ကို Facebook ေပၚ တင္ခဲ့သည့္အတြက္ ဆက္သြယ္ေရးဥပေဒ ပုဒ္မ ၆၆(ဃ) အရ အသေရဖ်က္မႈျဖင့္ တရားစြဲဆုိျခင္းခံခဲ့ရသည္။ ထိုသတင္းထဲတြင္ ဝါေတာ္ရ ရဟန္းတစ္ပါး၏စကားကို ကိုးကားကာ လူသိမ်ားေသာ အမ်ဳိးသားေရးအစြန္းေရာက္ ဘုန္းႀကီး ဦးဝီရသူ၏ လုပ္ရပ္မ်ားမွာ ဗုဒၶတရားေတာ္လာ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို ခ်ဳိးေဖာက္ေနျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၎အား သာသနာမွ ထုတ္ပယ္ႏိုင္သည္ဟု ေရးသားထားသည္။ Facebook မွတစ္ဆင့္ မြတ္စလင္ဆန္႔က်င္ေရးမ်ား လုပ္ေဆာင္ေနခဲ့သည့္ နာမည္ဆိုးထြက္ခဲ့ေသာ ဦးဝီရသူသည္ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလတြင္ ေရွ႕ေန ဦးကိုနီအား ေသနတ္ျဖင့္ လုပ္ၾကံပစ္သတ္ခဲ့သူ၊ မၾကာေသးမီက ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ခံရသူ ဦးၾကည္လင္းအား ေထာက္ခံေၾကာင္း ႏွင့္ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးသူလည္း ျဖစ္ပါသည္။ ဦးကိုနီသည္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ႏွ႔ံစပ္ ကၽြမ္းက်င္သူတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး စစ္တပ္ကေရးဆြဲခဲ့သည့္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကုိ ေျပာင္းလဲႏုိင္ရန္ ႀကိဳးစားခဲ့သူတစ္ဦးလည္း ျဖစ္ပါသည္။ ဦးဝီရသူ၏ တပည့္ျဖစ္သူ တရားလိုက ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ မတ္လတြင္ ကုိေဆြ၀င္းအား တရားစြဲဆုိခဲ့ၿပီး တရား႐ံုးၾကားနာမႈမ်ားကို ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ၌ စတင္ခဲ့သည္။ ထိုေနာက္ပိုင္းတြင္ ကုိေဆြဝင္းမွာ မိမိေနထုိင္သည့္ ရန္ကုန္မွ တရားစြဲဆိုရာ မႏၱေလးတရား႐ံုးသို႔ အသြားအျပန္ ကီလိုမီတာ ၁၂၀၀ ေက်ာ္ရွိသည့္ခရီးကို သြားလိုက္ ျပန္လိုက္ ခရီးသြားေနခဲ့ရသည္။ယခုအခါ ရံုးခ်ိန္းေပါင္း ၅၅ ႀကိမ္၊ အခ်ိန္ကာလအရ ႏွစ္ႏွစ္နီးပါးၾကာ ျမင့္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း တရား႐ံုးမွာ တရားလိုဘက္ကိုသာ ၾကားနာရေသးၿပီး ယင္းတရားလိုဘက္ကလည္း တရား႐ံုး လုပ္ငန္းကို ေႏွာင့္ေႏွးေအာင္ ေတာက္ေလွ်ာက္ လုပ္ေနခဲ့ပါသည္။ တစ္ခါတရံ ကိုေဆြဝင္းမွာ ရန္ကုန္မွ ထြက္လာခဲ့ၿပီးေနာက္ တရားရံုးေရာက္မွ တရားလိုမွာ တရား႐ံုးသို႔လာေရာက္ရန္ ပ်က္ကြက္ေသာေၾကာင့္ ၾကားနာေလွ်ာက္လဲမႈမ်ားကို ေရႊ႕ဆိုင္းလိုက္ေၾကာင္းသိရသည့္ ျဖစ္ရပ္မ်ားလည္း ရွိခဲ့ပါသည္။ တရားလို ကိုယ္တုိင္မွာ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လတြင္ အဖမ္းခံခဲ့ရၿပီး ထိန္းသိမ္းခံခဲ့ရသျဖင့္ တရား႐ံုးလုပ္ငန္း၌ အထူး ေႏွာင့္ေႏွးမႈမ်ား ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ဦးဝီရသူကို တရား႐ံုးသို႔ ႏွစ္ႀကိမ္ဆင့္ေခၚခဲ့ေသာ္လည္း လာေရာက္ရန္ပ်က္ကြက္ခဲ့ပါသည္။ ပထမ အႀကိမ္တြင္ ၎၏ေရွ႕ေနက ဦးဝီရသူသည္ အလွဴပြဲတစ္ခုသို႔ ႂကြေရာက္ေနသျဖင့္ မလာႏိုင္ေၾကာင္း အသိေပးခဲ့သည္။ ဒုတိယအႀကိမ္တြင္ ဦးဝီရသူ၏ေရွ႕ေနက ၾကားနာမႈကို ၎၏ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဝင္းတြင္ လုပ္ခြင့္ေပးရန္ ပန္ၾကားခဲ့သည္။ ယင္းပန္ၾကားခ်က္ကို ၿမိဳ႕နယ္တရား႐ံုးက ျငင္းပယ္ခဲ့ေသာ္လည္း ဦးဝီရသူက ထိုထက္ျမင့္ေသာ ခ႐ိုင္တရား႐ံုးသို႔ အယူခံဝင္ခဲ့ရာ ယခုအခါ ခရုိင္တရားရံုးမွလည္း ထုိပန္ၾကားခ်က္ကုိ ပယ္ခ်ခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါသည္။ ခ႐ိုင္တရား႐ံုးက ၎၏ပန္ၾကားခ်က္ကို စဥ္းစားေနစဥ္ကာလအတြင္း ၿမိဳ႕နယ္တရား႐ံုး အေနျဖင့္ မည္သည့္ ၾကားနာမႈကိုမွ် လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ျခင္းမရွိေပ။ သို႔ေသာ္ ကိုေဆြဝင္းမွာမူ ေနာက္လာမည့္ ႐ံုးခ်ိန္းရက္ကို သိႏိုင္ရန္ ၿမိဳ႕နယ္တရားသူႀကီးေရွ႕ေမွာက္သို႔ ႏွစ္ပတ္တစ္ခါ မ်က္ႏွာသြားျပေနခဲ့ရပါသည္။ ေယဘူယ်အားျဖင့္ မိနစ္အနည္းငယ္မွ်သာ ၾကာျမင့္ေသာ ဤလုပ္ထံုးလုပ္နည္းအတြက္ ကိုေဆြဝင္းအေနျဖင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ မႏၱေလး ၿမိဳ႕အထိ ခရီးသြားလာေနခဲ့ရပါသည္။ ဤအမႈ၏ မဆီေလ်ာ္မႈအမ်ားအျပားက ျမန္မာႏုိင္ငံတရားစီရင္ေရးစနစ္၏ လြတ္လပ္မႈကင္းမဲ့ေနပံုကို မီးေမာင္း ထုိးျပေနသည္။ အာဏာပိုင္မ်ားသည္ ဆိုးဝါးသည့္ျပစ္မႈမ်ားကို က်ဴးလြန္သူတို႔အား အေရးယူ ရမည့္အစား ၎တို႔အား စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစမည့္ အမွန္တရားမ်ားႏွင့္ ျပစ္မႈမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ရန္ ႀကိဳးစားေနသူမ်ားအား ပစ္မွတ္ထားရန္ ဆံုးျဖတ္ထားပံုရပါသည္။ အႏၱရာယ္ရွိေသာစကားျဖန္႔ခ်ိျခင္းႏွင့္ အၾကမ္းဖက္မႈ လႈံ႔ေဆာ္ျခင္းတို႔ကုိ လုပ္ေဆာင္ျခင္းအတြက္ တာဝန္ရွိသူမ်ားမွာ မည္သည့္ျပႆနာမွ မရင္ဆိုင္ရေသာ္လည္း ယင္းကဲ့သို႔ အႏၱရာယ္ရွိေသာလုပ္ရပ္မ်ားကို ေဝဖန္႐ႈတ္ခ်သူမ်ားမွာမူ တရားစြဲခံ ေနရဆဲျဖစ္သည္။ အလားတူ မၾကာေသးမီက အမႈတစ္ခုတြင္လည္း မမွန္ကန္ေသာ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း မ်ားျဖင့္ Reuters သတင္းေထာက္ ႏွစ္ဦးျဖစ္သည့္ ဝလံုးႏွင့္ ေက်ာ္စုိးဦး တို႔ကို ေထာင္ဒဏ္ ၇ ႏွစ္စီ ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ ခဲ့သည္။ ထိုသတင္းေထာက္ ႏွစ္ဦးသည္ ရခိုင္ျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္းတြင္ ျမန္မာစစ္တပ္မွ ႐ိုဟင္ဂ်ာလူမ်ိဳး မ်ားအား အစုလိုက္အျပံဳလိုက္ သတ္ျဖတ္မႈကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ျပစ္ဒဏ္ခ်ခံရျခင္းျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ စစ္ရာဇဝတ္မႈမ်ား၊ လူမဆန္သည့္ရာဇဝတ္မႈမ်ားႏွင့္ လူမ်ဳိးတံုးသတ္ျဖတ္္မႈမ်ား က်ဴးလြန္သည္ဟု ကုလသမဂၢ စံုစမ္းစစ္ေဆးသူမ်ားက စြပ္စြဲထားေသာ ရာထူးႀကီး စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွာ လြတ္ေျမာက္ေနဆဲျဖစ္ၿပီး အမွန္တရားဖြင့္ခ်သူ၊ ႏိုင္ငံတြင္း လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ားကို သတင္းပို႔သူ သတင္းေထာက္မ်ားမွာမူ ဖိႏွိပ္ေရးဥပေဒမ်ားျဖင့္ တရားစြဲခံေနၾကရပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင့္ ဒီမိုကေရစီ ပန္းတိုင္ဆီသို႔ ဆက္လက္ေလွ်ာက္လွမ္းမည္ဆိုပါက ယင္းသို႔ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနသည့္ တရားစီရင္ေရးကို အဆံုးသတ္ရန္ လုိအပ္ပါသည္။ ပုဒ္မ ၆၆(ဃ) တည္ရွိေနသေရြ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ အရပ္သားျပည္သူမ်ား အထူးသျဖင့္ အင္အားႀကီး လူပုဂၢဳိလ္မ်ား၊ အရာရွိမ်ားႏွင့္ အစိုးရမူဝါဒမ်ားကုိ အြန္လိုင္းတြင္ ေဝဖန္သူမ်ားသည္ ၎တို႔၏ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိခြင့္ကို ၿငိမ္းခ်မ္းစြာက်င့္သံုးျခင္းေၾကာင့္ ေထာင္ဒဏ္က်ခံရမည့္အႏၱရာယ္ ရွိေနမည္ျဖစ္သည္။ အထက္ေဖာ္ျပပါအခ်က္မ်ားအရ မိမိတို႔မွ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ သက္ဆုိင္ရာအာဏာပိုင္မ်ားကို ေအာက္ပါ အတိုင္း တုိက္တြန္းလုိက္ပါသည္။ အထက္ေဖာ္ျပပါအခ်က္မ်ားအရ မိမိတို႔မွ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ သက္ဆုိင္ရာအာဏာပိုင္မ်ားကို ေအာက္ပါ အတိုင္း တုိက္တြန္းလုိက္ပါသည္ - ကိုေဆြဝင္းႏွင့္ အျခားတက္ႂကြလႈပ္ရွားသူမ်ား၊ လူ႔အခြင့္အေရး ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သူမ်ားအေပၚ ဆက္သြယ္ေရး ဥပေဒ ပုဒ္မ ၆၆(ဃ) ျဖင့္ အသေရဖ်က္မႈစြဲခ်က္မ်ားအား ႐ုပ္သိမ္းေပးရန္ႏွင့္ ယင္းဖိႏွိပ္ေရးဥပေဒျဖင့္ အေရးယူခံရကာ လတ္တေလာ ေထာင္က်ေနသူမ်ားအား လႊတ္ေပးရန္၊
- ဆက္သြယ္ေရးဥပေဒ ပုဒ္မ ၆၆(ဃ) ကို ဖ်က္သိမ္းရန္ သို႔မဟုတ္ အနိမ့္ဆံုးအားျဖင့္ ျပင္ဆင္ျခင္းျဖင့္ ယခုကဲ့သို႔အာမခံေစရန္-
- "အသေရဖ်က္ျခင္း" ဟု ရည္ၫႊန္းခ်က္ႏွင့္၊ "ေႏွာင့္ယွက္ျခင္း"၊ "မေလ်ာ္ၾသဇာသံုးျခင္း" အပါအဝင္ ေဝဝါးေသာစကားရပ္မ်ားအား ပယ္ဖ်က္ျခင္းျဖင့္ အသေရဖ်က္မႈကို ရာဇဝတ္ျပစ္မႈ မေျမာက္ေစရန္၊
- အစိုးရ၏ တရားစြဲအရာရွိမ်ားကသာ ပုဒ္မ ၆၆(ဃ) အရ ရာဇဝတ္မႈျဖင့္ တရာစြဲဆုိခြင့္ရွိေရး၊
- ဥပေဒတြင္"ေျခာက္လွန္႔ေတာင္းယူျခင္း" ႏွင့္ "ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္း" ကဲ့သို႔ သိသာထင္ရွားေသာ ရာဇဝတ္မႈလုပ္ရပ္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာပါက ႏိုင္ငံတကာ လူ႔အခြင့္အေရးဥပေဒႏွင့္အညီ ရွင္းလင္း တိက်စြာ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆို၍ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ သေဘာထားအျမင္ ထုတ္ေဖာ္ျခင္းမ်ားအား ရာဇဝတ္မႈ အျဖစ္ အသံုးမခ်ေရး အာမခံေစရန္။
| 
